تاریخچه دومینیکا

زبان رسمی کشور دومینیکا انگلیسی بوده و زبان‌های کریول دومینیکایی و فرانسوی نیز به عنوان زبان‌های گفتاری استفاده دارند.
​​​​​​​فرانسه به دلیل میراث زبانی و همجواری مارتینیک و گوادلوپ عاملی مهم و موثر در فرهنگ دومنیکا است و کریول تحت تأثیر فرانسه توسط دومینیکا در دهه 1980 و 1990 با انتشار فرهنگ لغت و سایر متون احیا شد.

فرهنگ و جمعیت شناسی دومینیکا

زبان دومینیکا

جزیره در ابتدا اقامتگاه سرخپوستان امریکایی آراواک Arawak بود و سپس مردمان کارائیب از آمریکای جنوبی به آنجا مهاجرت کردند و ساکنین بومی را بیرون راندند. کریستوف کلمب در 3 نوامبر 1493 روز یکشنبه وارد دومینیکا شد و نام این جزیره به نام این روز، دومینیکا (به معنی روز یکشنبه به لاتین) نام گرفت. پس از درگیری های فراوان بین نیروهای اروپایی در تملک جزایر کارائیب، در سال 1763 فرانسه رسما مالکیت دومینیکا را به انگلستان واگذار کرد. سپس انگلستان در سال 1805 در جزیره تشکیل دولت داده و آن را مستعمره خود کرد. به دنبال آزادی بردگان آفریقایی در کل امپراتوری انگلیس در سال 1834، دومنیکا در سال 1838 اولین کشور مستعمره در کارائیب بود که دارای مجلس قانونگذاری بوده و توسط اکثریت سیاه پوست اداره می شد. در سال 1896، انگلستان کنترل مجدد دولت دومنیکا را در دست گرفته و آن را به یکی از مستعمرات تاج و تخت تبدیل کرد. نیم قرن بعد، از سال 1958 تا 1962، دومنیکا به یکی از مراکز اتحادیه سیاسی کوتاه مدت هند غربی تبدیل شد. سرانجام در سال 1978، دومنیکا به یک کشور مستقل و یکی از اعضای کشور های مشترک المنافع بریتانیا تبدیل شد.

دومینیکا آخرین جزیره در کارائیب بود که توسط اروپاییها مستعمره شد و دلیل اصلی آن مقاومت شدید بومیهای کارائیب بود. درحال حاضر 3000 سرخ پوست کارائیب هنوز در دومنیکا زندگی می کنند و تنها جمعیت مهاجر کلمبیایی هستند که در شرق کارائیب باقی مانده اند.
فرهنگ کارائیبی در تولید غذا و استفاده از قایق های حفره دار (Cano) و سبدهای بافته شده در جزیره مشهود است. در دهه 1990 با افتتاح یک مرکز فرهنگی در روسو و افزایش علاقه گردشگران به هنر و سنت های کارائیب، جامعه کارائیب تجدید حیات فرهنگی یافت. مراکز فرهنگی دولت در راستای احیای سنت های دوران برده داری که تقریباً از بین رفته بود، از جمله رقص های آفریقایی-فرانسوی، کارناوال های نمایشی، موسیقی و لباس سنتی حرکت می کنند. تأثیر فرهنک فرانسه در مذهب غالب کاتولیک رومی و غذاهای دومینیکا که شامل ماهی و سبزیجات محلی است، مشخص است.
​​​​​​​موزه دومینیکا در روسو، تاریخ طبیعی، اقتصاد، فرهنگ و تاریخ جزیره را به نمایش می گذارد.

دومینیکا در قرن بیستم دو رمان نویس مشهور به جهان معرفی کرد که هر دو کریول بودند. جین رایز (Jean Rhys (1890–1979 که با رمان بسیار جذاب (Wide Sargasso Sea (1966 شهرت یافت که به توصیف جزیره می پردازد. فیلیس شاند آلفری (Phyllis Shand Allfrey (1908–1986 که با خانه ارکیده (1953) معروف شد.